شده تا نيمه ي شب در بزني وا نكنند؟

يا دري را شده با سر بزني وا نكنند؟

تو بداني كه يكي هست كه بي طاقت توست

باز تا طاقت آخر بزني وا نكنند؟

دم در، بيد بلرزي و به جايي برسي

كه ته فاجعه پرپر بزني وانكنند؟

روي يك پله ، در ِ خانه ي بي فرجامي

بتپي قلب كبوتر بزني وا نكنند؟

خنده اي كردم و گفتم دل من گريه نكن

تو اگر صد شب ديگر بزني وا نكنند

اين در ِ بسته عزيز دل من؛ بسته به توست

شده باور كني و در بزني وا نكنند؟

... حسن دلبري ...

{-35-}
3 امتیاز + / 0 امتیاز - 1394/06/11 - 20:31 در شعر و داستان